Monumenten

In het eerste kwart van de 16e eeuw heeft de hertog van Beja, Infante D. Luis, zoon van koning D. Manuel I, op deze plaats een gebouw laten neerzetten dat bedoeld was als slagerij voor de stad. De grandeur van het ontwerp deed hem van idee veranderen en hij besloot de ruimte te schenken aan de Broederschap van de Barmhartigheid (Confraria da Misericórdia). De benodigde aanpassingen voor een religieuze tempel werden toen doorgevoerd.

Het primitieve voorportaal, dat later omgebouwd is tot entree van de kerk, was een uniek exemplaar van de burgerarchitectuur in de renaissance van Portugal en is ook de belangrijkste reden voor een bezoek. Het interieur heeft een andere stijl, met Manuelijnse elementen, waardoor er een duidelijk contrast is met de buitenkant.

In de 19e eeuw werd de kerk gemeentelijk erfgoed en in 1927 werd er op de kerk een waterreservoir gebouwd om de bevolking van water te voorzien. Enkele sacrale kunstwerken, waaronder een pulpitum uit de 16e eeuw in marmer van Estremoz, en vier schilderijen van António Nogueira, zijn ter bewaring overgegaan naar het regionale museum Museu Regional Rainha D. Leonor.