Andere

De wijk Chiado ligt op één van de heuvels van Lissabon en ademt de charme van de bourgeoisie uit van de 19e eeuw, toen de wijk tot ontwikkeling kwam. Hier was het culturele en sociale centrum van de stad, de Opera de São Carlos, de theaters São Luís en Trindade, de boekhandels, de grote warenhuizen, die door de Fransen en Italianen waren geïnspireerd en die de mode dicteerden van die tijd, en de meest elegante en druk bezochte cafés en restaurants, zoals “A Brasileira”.

Vroeger was deze weg één van de uitvalswegen van de stad naar de landgoederen en het klooster in de omgeving. Het plein met de twee kerken, Loreto en Encarnação, markeert nog steeds de plaats waar vroeger de poort zat in de oude stadsmuren, die in de 14e eeuw door D. Fernando zijn gebouwd. Enkele overblijfselen van de muren zijn gebruikt in de muren van enkele gebouwen. De naam Chiado komt uit de 16e eeuw. Er zijn mensen die beweren dat de naam een herinnering is aan de dichter António Ribeiro (1520-1591), van wie een standbeeld op het plein staat, of dat het een hommage is aan Gaspar Dias, eigenaar van een winkeltje in de Rua Paiva Andrade. Beide mannen stonden bekend onder de bijnaam Chiado, die in de 16e eeuw zoiets als sluw en gewiekst betekende.

De grenzen van de Chiado waren niet echt duidelijk, maar men kan stellen dat ze liggen bij het plein Largo do Carmo, de straat Rua Garrett, waar de kerk Igreja dos Mártires ligt, het plein Largo de Camões en het plein Largo Trindade Coelho, waar de kerk Igreja de São Roque ligt. Richting de rivier, vlakbij het theatergebied, is er nog een ander interessant punt van deze wijk: het museum van de Chiado (Museu do Chiado).

In de ochtend van 25 augustus 1998 heeft een enorme brand gewoed in de opslagloodsen van Grandella. Meer dan 1500 brandweerlieden, 300 wagens en 15 uur waren nodig om de vlammenzee te doven. Maar het was niet genoeg om de vernieling van een deel van de meest karakteristieke wijken van Lissabon tegen te gaan. Het herstelplan voor de wijk werd in handen gelegd van de Portugese architect Álvaro Siza Vieira, onderscheiden met de Europese Prijs voor de Architectuur, die de historische en architectonische sfeer van dit gebied wist te respecteren. Hij behield de “Pombalijnse” lijnen uit de 18e eeuw in de buitengevels, maar gaf de gebouwen moderne interieurs. De bevolking van Lissabon kreeg op deze wijze "haar" Chiado terug.

De wijk is relatief gezien klein en is goed te voet te verkennen. Het plezier dat u zult hebben bij het bekijken van de winkels, waarvan er enkele eeuwenoud zijn, en bij het drinken van een kopje koffie in één van de cafeetjes, zullen u elke inspanning doen vergeten.

Als u in Lissabon blijft overnachten, moet u ook eens de "buurwijk" Bairro Alto in gaan. In de kleine straatjes zijn talrijke bars en restaurants. Er is voor ieder wat wils en de Bairro Alto heeft de best bezochte uitgaansgelegenheden van de stad.