Monumenten

De kathedraal werd gebouwd tijdens de 16e eeuw op initiatief van de gemeente met steun van graaf D. Teodósio en men weet dat Pêro de la Faia en Fernão Pires de bouwmeesters waren. Aanvankelijk was het bedoeld als klooster van de Orde van Santa Clara, maar tussen 1562 en 1759 werd het ingenomen door de Sociëteit van Jezus en diende als College. In 1764, toen de zetel van het bisdom verhuisde van Miranda naar Bragança, werd de kerk een kathedraal en werd toen aanzienlijk vergroot.

Bijzonder zijn het renaissance portaal met barokke elementen in de noordelijke zijgevel. In het centrum kunnen we een nis zien met de Heilige Maagd “Virgem do Leite” met het Kind. Het interieur is tamelijk versierd en bijzonder is de triomfboog met het wapen van de stad, het hoofdaltaar met verguld houtsnijwerk uit de 18e eeuw en de retabels aan de zijkanten, ook uit dezelfde periode.

Het is de moeite waard om de sacristie uit de 17e eeuw te bezoeken; daar vindt u een sacristiekast versierd met olieschilderingen, die het leven van de heilige Franciscus van Assisi en Sint Ignatius verbeelden. Het plafond heeft eveneens als thema Sint Ignatius. De renaissance kloostergang, bestaand uit twee verdiepingen, heeft nog de originele structuur.