Andere

Carnaval, ook wel “Entrudo” genoemd in Portugal, houdt de periode in van Driekoningen (6 januari) tot aan de Vastentijd, maar wordt normaal gesproken in verband gebracht met de drie “vette dagen” vóór Aswoensdag (zondag, maandag en dinsdag).

Het zijn drie feestdagen vol excessen met volop eten, vóórdat de vastentijd aanvangt. De vastentijd begint op woensdag en eindigt met Pasen en vergt veel strengheid en religieuze discipline.

Er zijn vanaf de Oudheid verschillende overblijfselen van dit feest, waarbij door manifestaties met religieuze inslag de overgangsperiode tussen het einde van de winter en het begin van de lente gevierd werd. Het waren vruchtbaarheidsrituelen die ook te maken hadden met de hoop op overvloed in het zojuist begonnen jaar.

Tijdens dezelfde periode vierden de Romeinen de “Saturnalia” waarbij dezelfde boodschap van regeneratie en natuurevenwicht uitgedrukt werden. Saturnus, de Latijnse naam voor de Griekse god Kronos, was één van de opperwezens van het Universum en Beschermer van de Oogsten. Hij domineerde de wereld totdat hij afgezet werd door zijn zoon Zeus (de Griekse god Jupiter) en vluchtte naar Italië. Hij nam de tijd van perfecte vrede en geluk met zich mee, die tijdens zijn heerschappij een gewoonte waren geworden en die ook wel de Gouden Jaren werd genoemd. Ter nagedachtenis aan hem werden er tijdens de winter feesten gevierd die naar hem genoemd werden (Saturnalia, zonnewende). Men dacht dat men daarmee de Gouden Jaren weer terug zou krijgen. Tijdens deze vieringen mocht de oorlog niet uitgeroepen worden, de executies werden uitgesteld, slaven en meesters aten aan dezelfde tafel, vrienden en familie gaven elkaar cadeaus en de geest van gelijkheid tussen mensen werd levend gehouden. Deze principes van vrijheid en gelijkheid kenmerken ook het Carnaval, dat de omverwerping simuleert van de opgelegde orde, gevolgd door een reorganisatie van het sociale evenwicht.

Het Saturnaliafeest werd ook gekenmerkt door momenten van reconciliatie met de doden en de geesten. Voor dat doel werd de dode persoon nagespeeld door iemand gekleed in het wit met een masker en werd er een pop, of een ander symbool voor kwade geesten, verbrand. Dit was een handeling ter verkrijging van zuiverheid en verlossing van slechte invloeden. In veel Portugese plaatsen is het nog de gewoonte om de festiviteiten te eindigen met de begrafenis van de "Entrudo” (de voorstelling van Carnaval) als laatste blijk van vrijheid en dwarsheid voordat men terugkeerde naar de orde van de dag.