Monumenten

Dit Maria-bedevaartscentrum herinnert aan de verschijningen van Onze Lieve Vrouw aan de drie herderskinderen Lúcia, Francisco en Jacinta, die plaatsvonden in 1917 en door de kerk erkend werden in 1930. De locatie lag op het platteland, in een plaats die Cova da Iria heette en toebehoorde aan de ouders van Lúcia. Haar ouders hebben het land aan het heiligdom geschonken. Hier vond de eerste verschijning plaats.

Onderdeel van het heiligdom zijn de basiliek, de binnenplaats “Recinto das Orações”, de verschijningskapel “Capela das Aparições”, de Kerk "Igreja da Santíssima Trindade", het huis “Casa de Retiro de Nossa Senhora das Dores”, het huis “Casa de Retiro de Nossa Senhora do Carmo” en het pastoraal centrum Paulus VI (Centro Pastoral Paulo VI).

De basiliek werd gebouwd naar ontwerp van de Nederlander Gerard van Kriechen en uitgevoerd door architect João Antunes. De eerste steen werd gezegend in 1928, maar de kerk werd pas in 1954 ingewijd. In dat jaar kreeg de kerk de titel van basiliek toegekend door paus Pius XII.

De architectonische en decoratieve stijlen zijn erg eenvoudig. Binnen zijn er 14 zijaltaren, toegewijd aan de geheimen van de rozenkrans. De vensters en de schilderingen van het lichaam van de kerk zijn van de hand van João de Sousa Araújo en dateren uit 1967. Deze laten afbeeldingen zien uit het leven van Onze Lieve Vrouw, de verschijningen en de Boodschap van Fátima. De schilderingen van de hoofdkapel tonen de Evangelisten, de Verschijning van de Engel en bedevaartsscènes en werden gemaakt door de vereniging Maumejean e Hijos uit Madrid. Aan de rechter zijde van het transept, de zijde van het Evangelie, ligt de tombe van Francisco, één van de herderskinderen, die in 1919 is overleden. Aan de linkerkant, de zijde van het Epistel, ligt de tombe van Jacinta, die in 1920 is gestorven en daarnaast ligt de tombe van Zuster Lúcia, die in 2005 is gestorven.

Bijzonder is ook het orgel, dat van Italiaanse makelij is en dateert uit 1952. Het is opgebouwd uit 152 registers en circa 12.000 pijpen.