Monumenten

Gebouwd tijdens de Almohadische periode, tijdens een late fase van islamitische aanwezigheid in de Algarve (12e eeuw of eerste decennia van de 13e eeuw), is dit landelijke fort een paradigma van de islamitische militaire stucwerkarchitectuur in Portugal. 

In tegenstelling tot vroegere tijden, toen het militaire netwerk voornamelijk geconcentreerd was in de steden, leidde de geleidelijke opmars van het Portugese koninkrijk tot de bouw van een tweede versterkte lijn, bestaande uit middelgrote landelijke forten. Het kasteel van Paderne, gelegen tussen de belangrijke steden Silves en Loulé, controleerde een belangrijke route tussen het binnenland en de kust van de Algarve.

In de kleine omheining stond een hoeve, omgeven door een robuuste muur, waarvan de poort werd beschermd door een wachttoren. De smalle straatjes hadden een riolering die het afval- en regenwater buiten de muur leidde, en de blokken bestonden uit huizen met een centrale patio.

Na de christelijke verovering, in 1248, door de ridders van de Orde van Sint-Jacob, pasten de nieuwe bewoners het oorspronkelijke stadsmodel aan. Binnen, tussen de ruïnes van huizen, getuigen twee reservoirs van de twee belangrijkste bezettingsperiodes van het kasteel: de islamitische en de christelijke.

De overdracht van het koninkrijk van de Algarve aan de Portugese kroon leidde tot het geleidelijk verlaten van dit belangrijke militaire bolwerk, dat zwaar beschadigd werd door de aardbeving van 1755.

Het kasteel van Paderne is een van de zeven kastelen die op de Portugese vlag staan afgebeeld.