Monumenten

Het vrouwenklooster Convento de Nossa Senhora da Purificação werd halverwege de 16e eeuw gesticht en het erfgoed is verrijkt door giften van de nonnen, die afkomstig waren van gegoede families uit de regio. In 1706 vond er een hervorming plaats, die opgelegd werd door de bisschop van Lamego vanwege de overtredingen en de wanorde waarin de bevolking leefde. In 1812 werd het klooster gesloten en werden de goederen overgebracht naar het klooster Mosteiro das Chagas in Lamego, waar de nonnen ook ondergebracht werden. Een deel van de overdadig vergulde houtsnijwerken, die in het klooster lagen, kunnen worden bezocht in het museum van Lamego (Museu de Lamego).

In de 17e en 18e eeuw was de kerk aan veel veranderingen onderhevig, waardoor het een combinatie van maniëristische en barokke elementen vertoont. Buiten is het portaal van de zijgevel bijzonder; het geheel wordt gedomineerd door de oude uitkijkpunten van de nonnen, bestaand uit een balkon met een voordak met zeven Toscaanse pilaren.

Binnen de tempel, die uit één schip bestaat, valt de polychrome tegelbekleding op uit de 17e eeuw en de elegante triomfboog. De muur in het achtergedeelte heeft nog de brede openingen met ijzeren hekken, waarachter de hoge en lage koren zaten. De retabels hebben verguld houtsnijwerk in barokstijl en rococo. De sculptuur die aan de zijkant van het hoofdaltaar staat stelt São Bernardo voor.

Binnen de hoofdkapel is er nog een grafsteen te zien van de stichter van het klooster: Dr. Fernão Mergulhão, die in 1594 toestemming kreeg van de bisschop van Lamego en pauselijke toestemming voor de stichting van het klooster en die het heeft laten verfraaien met liturgische versieringen en eigendommen. De grafsteen in jaspis laat het wapen zien van de stichter en heeft een inscriptie, die kenmerkend is voor de stichting van het klooster.