Met een oppervlakte van 448 km2 is Pico het op één na grootste eiland van de Azoren. Hier bevindt zich de 2.351 m hoge Pico, de hoogste berg van Portugal, die zijn naam aan het eiland heeft gegeven. Pico, dat ook wel het Bergeiland wordt genoemd, behoort tot de “Azorendriehoek”, de drie meest zuidelijk gelegen eilanden van de centrale eilandengroep van de Azoren. Het ligt op slechts 6 km afstand van Faial.

Het droge warme klimaat, de minerale rijkdom van de lavabodem en de wijngaarden die een indrukwekkend mozaïek van zwarte stenen, de “currais”, vormen hebben gezorgd voor het groeiende succes van de wijnbouw, waarbij de verdelho-druivensoort overheerst. De wijnen en brandewijnen raken stilaan ook buiten het eiland bekend. De verdelho-wijn die naar andere Europese landen en naar Amerika wordt uitgevoerd, was al aan het hof van de Russische tsaren erg geliefd.

De uitgestrekte lavavelden die kenmerkend zijn voor het landschap worden door de plaatselijke bevolking “lajidos” of “terras de biscoito” (koekjesvelden) genoemd. Het wijngaardlandschap van het eiland Pico, werd in 2004 door UNESCO erkend als werelderfgoed. De plaatsen Lajido da Criação Velha en Lajido de Santa Luzia verdienen hierbij een bijzondere vermelding.

De “rilheiras” zijn in de zwarte lava uitgesleten karrensporen van de ossenwagens die de druiven en de wijnvaten vervoerden. In de havens aan zee getuigen de “rola-pipas”, hellingen die werden gemaakt om de vaten gemakkelijker op de boten te laten rollen, van deze activiteit.

De immense vulkaankegel van de Berg Pico, de op twee na grootste vulkaan van de Atlantische Oceaan, domineert het landschap op het eiland. In de centrale krater van de vulkaan ligt een kleinere vulkanische kegel, Piquinho genaamd. De fumarolas (spleten waaruit gas ontsnapt) herinneren aan de vulkanische oorsprong van de berg. Op ongeveer 1250 meter hoogte, waar een bergwandeling begint, kunt u al een groot deel van het eiland Pico en de naburige eilanden Faial en São Jorge zien. Het is een vermoeiende tocht naar de top, maar het prachtige uitzicht op het zeldzaam mooie landschap is zeker de moeite waard. Als er geen wolken zijn kunt u zelfs de eilanden Graciosa en Terceira in de verte zien liggen.

De Gruta das Torres, gelegen op het eiland Pico, is een van de grootste lavatunnels ter wereld die open staat voor het publiek. De vijf kilometer lange grot is bedekt met verschillende soorten uit lava gevormde stalactieten en stalagmieten en heeft gegroefde wanden.

Voor de liefhebbers van geotoerisme zijn er nog andere plaatsen die zeker een bezoek waard zijn: de Furnas de Frei Matias, Furnas da Silveira en Furnas dos Montanheiros. De lavatunnels Mistérios de Santa Luzia, Prainha en São João zijn het resultaat van vulkaanuitbarstingen in zee. Ze zijn vandaag de dag verbonden met het eiland. Dan zijn er nog de Arcos do Cachorro, een indrukwekkende rotsformatie van lava waar de zee vele tunnels en grotten heeft ingeslagen.

Ook de moeite waard op Pico zijn de kratermeren Lagoa do Capitão, Lagoa do Caiado en Lagoa do Paul of de Miradouro da Terra Alta, gelegen aan de weg die vanaf het noorden rond het eiland loopt. Vanaf deze uitkijkpost ziet u het eiland São Jorge en kunt u het landschap met de rijke bossen van Pico bewonderen.

Pico is ook een eiland met een oude walvisvaarttraditie. Het grondgebied is ingedeeld in 3 gemeenten, Madalena, São Roque en Lajes. Net zoals op de andere eilanden van de Azoren bestaat het architectonisch erfgoed vooral uit kerken en kapellen, verspreid over de verschillende parochies: de kerk Igreja de Santa Maria Madalena in Madalena, de Igreja de São Roque, het klooster en de kerk Igreja de São Pedro de Alcântara in São Roque do Pico, de Igreja de Nossa Senhora da Conceição en de kapel Ermida de São Pedro in Lajes, en vele andere.

Het Museu do Pico bezit drie afdelingen. Het Museu dos Baleeiros (Walvisvaardersmuseum) in Lajes, het Museu da Indústria Baleeira (Museum voor de walvisvaartindustrie) in São Roque en het wijnmuseum Museu do Vinho in Madalena zijn plaatsen waar u meer te weten komt over belangrijke periodes uit de geschiedenis van Pico. Het Museu do Vinho is gehuisvest in een oud karmelietenklooster. U kunt de wijngaarden bezoeken, wijn proeven en in september deelnemen aan de druivenoogst.

Het eiland Pico heeft naast de natuurlijke rijkdom ook een uitstekend gastronomisch erfgoed te bieden. De hoofdingrediënten zijn vis en zeevruchten. Er zijn de beroemde “caldeiradas” (visstoofpotjes), “polvo guisado com vinho de cheiro” (in wijn gestoofde octopus), “linguiça com inhame” (worst met yam), “molha de carne” (stoofpot van rundvlees) en allerlei vissoepen. Andere bekende producten zijn de vijgen die binnenin vuurrood zijn, de honing afkomstig van de bloem Pittosporum undulatum en de kaas Queijo do Pico – een zachte kaas van koeienmelk (namelijk die van São João en Arrife). Hierbij drinkt u vanzelfsprekend een Verdelho-wijn of een van de uitstekende witte of rode wijnen van het eiland.

Pico, met zijn oude walvisvaarttraditie, staat ook bekend om zijn handwerk. De gegraveerde walvistanden en –botten, strohoeden, bloemen gemaakt van vissenschubben en miniaturen van roeibootjes zijn leuk om als souvenir mee naar huis te nemen.