Monumenten

Op het plein Largo de Jesus, in het historische centrum van Setúbal, vinden we het klooster dat het plein zijn naam gaf. De tempel werd gebouwd dankzij een belofte van Justa Rodrigues Pereira, gouvernante van koning D. Manuel I. Het klooster was bedoeld om franciscaner zusters van de orde Ordem de Santa Clara onder te brengen. De ontwerper van het project was Boitaca, één van de favoriete architecten van het koninklijke huis en één van de eersten die aan het Hiëremonietenklooster (Mosteiro dos Jerónimos) werkte.

Hoewel het klooster veel te lijden heeft gehad door de aardbeving van 1755 en daarna opnieuw is opgebouwd, zijn er nog veel elementen te zien van het oorspronkelijke bouwwerk; voornamelijk in de gevel van de kerk, het portaal en de vensters in Manuelijnse stijl.

Het interieur van deze kerk is van het type hallenkerk met schepen van dezelfde hoogte, die steunen op gedraaide kolommen. Het hoogkoor was bedoeld voor de Clarissen; dat was de enige plek van waaruit zij de mis mochten bijwonen, omdat het een gesloten kloosterorde is. De kruisribgewelven zijn prachtige voorbeelden van de Manuelijnse stijl. De hoofdkapel is bekleed met groene en witte tegels uit de 16e eeuw. Op de zijwanden ziet de bezoeker tegeltableaus uit de 17e eeuw met scenes uit het leven van de Heilige Maagd.

De kloostervertrekken doen tegenwoordig dienst als museum (Museu de Setúbal). Tussen de geëxposeerde stukken hangen ook de zogenaamde “Primitieven van Setúbal” (Primitivos de Setúbal), Portugese kunstenaars uit de 16e eeuw, die onmisbaar zijn geweest voor de kennis van de kunstgeschiedenis van Portugal.