Monumenten

Kathedraal van Santarém – Kerk van Nossa Senhora da Conceição
De kathedraal van Nossa Senhora da Conceição is vandaag de dag de zetel van de Diocese van Santarém en is gelegen op het terrein dat deel uitmaakte van het voormalige Patriarchale Seminarie. Dit seminarie is op zijn beurt in de voetsporen getreden van het College van de Sociëteit van Jezus, onder de ruïnes van het koninklijk paleis van Santarém gelegen. Het paleis was in 1647 door koning D. João IV aan de Sociëteit van Jezus geschonken met de bedoeling om er een college te vestigen met een kerk die gewijd was aan Nossa Senhora da Conceição.

Het door D. Duarte da Costa, jezuïet en hoofdwapensmid, gefinancierde gebouw werd gebouwd door architect Mateus do Couto, de geliefde voorman van de militaire ordes. Zijn werk wordt weerspiegeld in de maniëristische voorgevel, die verdeeld is in 5 delen met een goed gemarkeerd ritme dankzij de rangschikking van de ramen en decoratieve elementen (nissen die de uitverkoren heiligen van de Sociëteit van Jezus herbergen, en op de top de beschermheilige van de kerk). Helemaal bovenop een frontaal waar de door twee grote voluten en pinakels vervangen klokkentorens door afwezigheid worden gekenmerkt.

Binnen valt het oog op het barok in het siermarmer, in de perfecte vereniging van het verguld houtsnijwerk in vier van de acht zijaltaren en in de plafondschilderingen van het schip en de hoofdkapel met zijn perfecte applicatie van het verdrag van Andrea del Pozzo. Aandacht gaat uit naar het stenen inlegwerk van de hoofdkapel, dat uit 1713 dateert en kenmerkend is voor de artistieke cyclus van de periode van koning D. João V (1706-1750). Het is werk van architect Carlos Baptista Garvo, volgeling van de beeldhouwschool van het Klooster van Mafra, en omvat twee prachtige marmeren beeldhouwwerken die Sint Ignatius van Loyola en Sint Franciscus Xaverius, werk van de Paduaanse beeldhouwer João António Bellini, afbeelden. Deze kunstenaar voert in 1740 het altaar van Nossa Senhora da Boa Morte uit. De decoratieve oplossing die hier wordt afgebeeld is toonaangevend voor de pracht en praal van de barokstijl ten gunste van een iconografische taal die eigen is aan de Sociëteit van Jezus.