Monumenten

De harmonie en de delicate versieringen van de Torre de Belém doen ieder die het ziet, een bewerkt juweel suggereren. Echter, de visie die men ten tijde van de bouw had, was heel anders: het was een formidabel en angstaanjagend verdedigingsbolwerk bij binnenkomst via de rivier de Taag. Het kruisvuur kon hiervandaan en vanaf de toren São Sebastião aan de andere oever geopend worden. De toren werd in opdracht van koning D. Manuel I (1495-1521) gebouwd door Francisco de Arruda tussen 1514 en 1521 op een klein basalteilandje dat vlakbij de rechteroever van de Taag lag, tegenover het strand van Restelo. Doordat de rivierloop door de jaren heen verschoof, kwam de toren uiteindelijk bijna tegen de oever aan te liggen als ware deze hier “aangemeerd".

De Torre de Belém bestaat uit een vierkante toren, die aan middeleeuwse kastelen doet denken, en een veelhoekige burcht, die bedoeld was voor de verdediging door middel van zware artillerie en voorzien was van kanonnen op waterniveau. De koepels van de wachttorens, die op iedere hoek van het bolwerk staan, laten de invloeden zien van de Marokkaanse forten. Naast deze oriëntaalse elementen, overheersen de manuelijnse decoraties, zoals het touwwerk in het steen, de heraldische motieven en zelfs in de beroemde neushoorn, die nooit eerder in Europa was afgebeeld. De gevel die het meest versierd is, is die gekeerd is naar het zuiden, waar de enorme veranda ligt. Op de muur van de omloop die op het bolwerk ligt, staat het beeld van de Heilige Maagd met het Kind, uit de 18e eeuw, die als het ware de voorsteven van de toren is.

Het interieur van de toren is zeker de moeite waard en vooral de klim naar boven. Uw moeite zal worden beloond met een prachtig uitzicht over het estuarium van de Taag en de westkant van Lissabon, die zo beeldend zijn voor de geschiedenis van Portugal tijdens de Ontdekkingsreizen.

In 1983 werd de Torre de Belém als werelderfgoed van de mensheid erkend door de UNESCO.