Monumenten

Het klooster staat al sinds 1463 op deze plaats, vanaf dat moment werd het namelijk in opdracht van Infante D. Fernando, broer van D. Afonso V, gebouwd. In 1502 werd het door koning D. Manuel I herbouwd. In de lijnen van de kerk herkent met nog de luchtbogen met kegelvormige afwerkingen in Manuelijns-mudéjar stijl, zoals die men vaak tegenkomt in Zuid-Portugal.

Men gaat de tempel binnen door een gotisch portaal. Op de linkermuur ziet men de armillairsfeer, één van de Manuelijnse symbolen. Binnen zijn voornamelijk het hoofdaltaar, het prachtige gewelf versierd met het wapen van D. Manuel en de gepolychromeerde tegels uit de 17e eeuw belangrijk. De kloostergang is heel klein en daardoor des te betoverend.

In de kapel van São Francisco wordt het leven van deze heilige door middel van tableaus met blauwe en witte tegels uit de 18e eeuw verteld.