Andere

In het binnenland van Portugal wordt er tijdens de Kerst een ceremonie gehouden die de “verbranding van het hout” (Queima do Madeiro) heet. Deze wordt op de avond van 24ste december gehouden. Deze traditie wordt vooral in ere gehouden in de landstrook die vanaf Trás-os-Montes tot aan Alto Alentejo loopt - veel plaatsen in de districten Bragança, Guarda, Castelo Branco en Portalegre doen hieraan mee.

Het is een manifestatie van de gemeenschap, waarbij de gewoonte om in huiselijke sfeer bij de open haard te zitten, naar buiten wordt gebracht. Hierdoor wordt de band tussen de lokale bevolking versterkt. Er wordt een groot vuur gemaakt op het kerkplein of op een andere sociale open plek binnen de gemeenschap. De bevolking komt dan na de Kerstmis op die gekozen locatie bij elkaar. Soms komen de vlammen van het vuur boven de kerk uit! Het vuur blijft de hele nacht doorbranden totdat het vanzelf uitgaat. De restanten van het hout worden bewaard en gebruikt tijdens de winter.

Vóór de verbranding is er een ritueel waarbij er hout gesprokkeld en vervoerd wordt naar de vuurplaats. Dit ritueel is per plaats verschillend. In sommige plaatsen worden de grote houtstronken voor het vuur opzij gelegd wanneer men hout sprokkelt voor de winter. In andere plaatsen worden de grote stukken op 8 december (Onbevlekte Ontvangenis) opgehaald door een groep mensen of een paar dagen voor Kerst of zelfs de avond voor het grote vuur. Alles wordt in ieder geval al klaargezet voor de avond van de “Queima do Madeiro”. Het hout kan worden gegeven of gestolen, wat de ophaalactiviteiten niet verandert of in de weg staat. Als het wordt gegeven, is er een groot feest, waarbij de gever wijn uitdeelt. Is het hout echter gestolen, dan wordt het in de vroege ochtend neergelegd, zodat de rechtmatige eigenaar niet kan protesteren.

Noemenswaard is het ritueel dat in bepaalde plaatsen van het district Castelo Branco plaatsvindt en dat specifieke kenmerken heeft. In die plaatsen is het namelijk traditie dat het hout gesprokkeld wordt door de vrijgezelle mannen en de jongeren die in militaire dienst zitten. De getrouwde mannen mogen tegenwoordig ook meehelpen, vanwege de veranderingen in het dagelijkse leven en de daling van het bevolkingsaantal door de koloniale oorlogen en emigratie.

Het sprokkelen en het vervoer van het hout gebeurt op de dag voor Kerst of de zondag ervoor. In het dorp wacht de bevolking op de komst van de groep sprokkelaars, die ingeluid wordt door de kerkklokken. Hierdoor krijgt het onthaal een vreugdevol tintje en het wordt soms begeleid met muziek en gezang. Om middernacht steekt men het vuur aan op hetzelfde moment dat de Kerstmis begint.