Plaatsen

Guarda ligt op één van de uitlopers van het gebergte Serra da Estrela en is de hoogst gelegen stad van Portugal, op 1056 meter hoogte. Dit feit heeft ertoe bijgedragen dat Guarda een natuurlijke toneel was van talrijke oorlogen, al vanaf de prehistorie; het was een ideale plaats voor de vestiging van Lusitaanse bewoners en later van de Romeinen.

Doordat S. Sancho I in 1199 Guarda erkende als een belangrijk grensbolwerk, werd het verheven tot stad, waardoor hier ook de zetel van het bisdom werd gevestigd met de bouw van een kathedraal. Nadat het kasteel gebouwd was, werden de muren door D. Afonso II en D. Afonso III versterkt. De overblijfselen hiervan zijn nog steeds zichtbaar vanaf de hoofdtoren van het kasteel (Torre de Menagem), vanaf de Torre dos Ferreiros en bij de poorten Porta da Erva en Porta d´El Rei. Ook was er in Guarda koninklijke aanwezigheid: D. Dinis woonde hier na zijn huwelijk in Trancoso met D. Isabel van Aragon, D. Fernando zocht het klimaat op van de bergen om zijn longziekte te genezen en in 1465 had D. Afonso V hier zijn hofhouding.

In 1510 werden de stadsrechten vernieuwd door D. Manuel I. En in diezelfde eeuw (16e eeuw) bouwde bisschop D. Nuno de Noronha, die als taak had het kerkelijke leven te vernieuwen, hier enkele gebouwen van grote waarde, waaronder het Seminarie en het Bisschoppelijk Paleis, dat vandaag de dag het museum van Guarda (Museu da Guarda) herbergt.

Tijdens de 18e eeuw weerspiegelt Guarda op een bescheiden manier het koninklijke beleid van rijkdomvertoon met de bouw van de kerken Igreja de São Vicente en Igreja da Misericórdia. In de 19e eeuw zette in Guarda een tijd van verandering in. Na de Franse invallen, waarbij de grensgebieden vernietigd werden, werd Guarda in 1835 verheven tot hoofdstad van het district en in 1881 krijgt de stad de jurisdictie van het bisdom terug, dat tijdelijk in Pinhel en Castelo Branco was ondergebracht (door de markies van Pombal). De verbetering van de communicatiemiddelen en de renovatie van de infrastructuur zorgden ervoor dat de problemen door de ligging in het binnenland, die de regio teisterden, grotendeels opgelost werden en dat de deuren opengezet werden voor voortgang en ontwikkeling. Maar de regionale tekortkomingen zijn daarmee niet helemaal verdwenen.