Monumenten

Het klooster Convento de Santo António in Lourinhã, nationaal monument, is in 1598 gebouwd en was eigendom van de Kloosterorde van de Franciscanen.

Het klooster was aanvankelijk niet meer dan een kleine kerk met enkele huizen waar de monniken zich konden terugtrekken. Op 17 november 1601 werden de uitbreidings- en renovatiewerkzaamheden gestart, die enkele jaren hebben geduurd. Dit kwam door de grootte en het volume van het gebouw en door de financiële moeilijkheden van de monniken. Na deze verbouwing kregen de kerk en het klooster de kenmerken, die we vandaag de dag nog kunnen bekijken.

De kloostergang is rechthoekig van vorm en bestaat uit twee verdiepingen. De bovenste verdieping steunt rondom op kolommen in Toscaanse stijl en op de vier hoeken staan vier pilaren. De wanden op de onderste verdieping zijn rondom bekleed met tegels uit de 18e eeuw.

Het exterieur van de kerk van het klooster Convento de Santo António wordt gekenmerkt door soberheid en eenvoud. Op de hoofdgevel, die naar het noordwesten is gericht, staat een bijzondere portiek met een driehoekig fronton, waarop het Christuskruis staat. Daarboven zien we de oculus (ronde opening in fronton). Aan de rechterzijde van de hoofdgevel, springen de steunberen in het oog en de twee uitstulpingen (de kapellen). Aan de linkerzijde van de gevel verrijst de klokkentoren, die het gebouw verfraait en vroeger zeer nuttig was voor de bevolking van het stadje , want zijn klok was uniek.

De voorkant van het altaar en de zijwanden zijn bekleed met tegels; de tegeltableaus op de wanden verbeelden het leven van de heilige Antonius: rechts “Antonius' preek voor de vissen” en links “het wonder van de muilezel”.