Musea en Paleizen

Het Museum Calouste Gulbenkian, dat in 1969 open ging, heeft een belangrijke privé-collectie van Calouste Gulbenkian. Het gebouw werd ontworpen volgens de meest moderne maatstaven voor museale architectuur, in perfecte harmonie met het park dat het omringt.

Het gebouw en tuinen werden bedacht als een geheel waar het publiek vrijelijk kan bewegen, zonder afgebakende ruimtes. Het project van de architecten Ruy Jervis Athouguia, Alberto Pessoa, Pedro Cid, Gonçalo Ribeiro Teles en António Barreto kreeg erkenning door de prijs Valmor in 1975. Opmerkelijk was dat dit de eerste keer was dat een prijs niet alleen voor een gebouw werd uitgereikt maar voor een gehele ruimte inclusief de tuinen, die een landschappelijke waarde hadden.

De route van het museum voert de bezoeker langs Egyptische kunst, Grieks-Romeinse kunst, Islamitische kunst, Europese schilderkunst en een opmerkelijke verzameling goudsmeedwerk van René Lalique.

De collectie schilderijen omvat werken van de Vlaamse, Nederlandse, Franse, Engelse en Italiaanse scholen van de 16e eeuw tot en met de 19e eeuw; bijzonder zijn onder andere de werken van Rogier van der Weyden, Domenico Ghirlandaio, Frans Hals, Rembrandt van Rijn, Peter Paul Rubens, Jean-Honoré Fragonard, Hubert Robert, Édouard Manet en Edgar Degas.

Noemenswaard zijn de beeldhouwwerken (voornamelijk uit de 18e en 19e eeuw), de renaissance tapijten (van Italiaanse en Vlaamse makelij) en het Franse meubilair (uit de tijd van Louis XV en Louis XVI).

Recentelijk is de ruimte voor permanente exposities gerenoveerd door architect Paul Vandebotermet. Het museum is opnieuw ingedeeld en iets simpeler opgesteld, waardoor het nu toegankelijker wordt voor de bezoeker. De grafische informatie is opnieuw ontworpen en er zijn computerinformatiepunten toegevoegd voor het publiek, met gegevens over de werken van permanente exposities, over Calouste Gulbenkian en het museum en zijn diensten en activiteiten.